Ghostly International 2007  | | 1. Fleece on Brain, 2. Neighborhoods, 3. Deserter, 4. Shy, 5. Elementary Lover, 6. Don and Sherri, 7. Will Gravity Win Tonight?, 8. Pom Pom, 9. Death to Feelers, 10. Give Me More, 11. Midnight Lovers, 12. Good to Be Alive, 13. Vine to Vine
Pochodz±cy z Teksasu producent zadebiutowa³ w 2003 roku albumem "Leave Luck to Heaven", który sprawi³, i¿ szybko uznano go za jednego z najciekawszych twórców techno nowego wieku w USA. Dalsze wydawnictwa, zarówno realizowane pod w³asnym nazwiskiem, jak równie¿ pod pseudonimem Audion, ugruntowa³y pozycjê artysty na rynku, pozwalaj±c mu w cztery lata po pierwszych sukcesach nagraæ niekonwencjonalny i osobisty album "Asa Breed".
G³ównym wyznacznikiem kr±¿ka jest jego wielostylowo¶æ. Do dawnych dokonañ Deara nawi±zuj± tu jedynie trzy - cztery nagrania. Przede wszystkim zredukowany micro house "Will Gravity Win Tonight?", a tak¿e nieco bardziej rozbudowane "Neighborhoods" i "Pom Pom", oparte na mocniejszych, typowo house'owych bitach. "Don and Sherri" nawi±zuje ju¿ bardziej do funkowej stylistyki, w której Dear umieszcza spor± czê¶æ nagrañ z kr±¿ka. Raz jest to plastikowy funk rodem z lat 70-tych ("Shy"), a kiedy indziej nowofalowy funk z lat 80-tych spod znaku Talking Heads ("Fleece on Brain", "Elementary Lover"). Obok dyskotekowych bitów trafiaj± siê tu bowiem plemienne perkusjonalia i afrykañskie zagrywki na gitarze. Ale najwiêksza niespodzianka czeka s³uchacza w finale p³yty. Najpierw Dear serwuje gotycka balladê o akustycznym brzmieniu i za¶piewan± w manierze Petera Murphy ("Give Me More"), a potem psychodeliczny folk z sonicznymi sprzê¿eniami gitary ("Midnight Lovers").
W ka¿dym utworze na p³ycie s³ychaæ g³os Deara - dysponuje on ciekawym barytonem, przypominaj±cym trochê wokale wspomnianego Petera Murphy'ego, Iggy Popa czy Davida Bowiego. G³os artysty niesie niebanalne historie o mi³o¶ci, wyrastaj±ce z folkowej tradycji teksañskich opowie¶ci o szarym ¿yciu prostych ludzi.
Dotychczasowi fani Deara bêd± mieli problemy z zaakceptowaniem tak ró¿norodnej p³yty swego idola. W efekcie "Asa Breed" przypadnie do gustu bardziej krytykom ni¿ s³uchaczom.
Pawe³ Gzyl / www.gaz-eta.vivo.pl -- Pawel Gzyl [18 sierpnia 2007]
ostatnie recenzje autora:
- Black Dog, The - Further Vexations -- [14 maja 2009]
- Pendle Coven - Self Assessment -- [14 maja 2009]
- Cabaret Voltaire - Kora! Kora! Kora! -- [13 maja 2009]
- Point 7 - What? -- [13 maja 2009]
- Aux 88 - Mad Scientist -- [13 maja 2009]
wiêcej...
powrót do recenzji » |
