¤ XV Parówek - muzyka experymentalna i ha³as... ¤

Wywiad z Bartkiem Kalink± (XV Parówek) dla postindustry.org. Pytania zadawa³ ATW. Strona projektu (i zarazem wydawnictwa): http://xvp.pl

1. Jako XV Parówek nagrywasz i wydajesz od roku 1994 – szesna¶cie lat, spory kawa³ek czasu. Podobno Masami Akita zapytany kiedy¶, jak d³ugo ma jeszcze zamiar nagrywaæ, odpar³: „Nie mam powodu, aby przestaæ”, a by³o to ju¿ wtedy, gdy legitymowa³ siê bogat± dyskografi±. A co ty by¶ odpowiedzia³ na tak samo postawione pytanie?

Czêsto zastanawiam siê, co innego móg³bym robiæ, ale jak dot±d nie znalaz³em lepszego zajêcia. Pewna mieszanka haju i równowagi wytwarzana podczas grania muzyki jest trudna do zast±pienia. Czemu publikujê swoje nagrania? Rozs±dna publikacja umo¿liwia komunikacjê, a czasem komuniê.

2. Na swojej stronie piszesz, ¿e „XV Parówek to projekt muzyki eksperymentalnej i ha³asu”. No w³a¶nie – czy uwa¿asz tworzone przez siebie d¼wiêki za „muzykê”? Co w³a¶ciwie znaczy wed³ug Ciebie to pojêcie i czy jest ono dla Ciebie istotne w kontek¶cie XVP? O ile wiem, to na przyk³ad GX Jupitter-Larsen z The Haters zwyk³ twierdziæ, ¿e to, co robi, to nie muzyka, ale po prostu ha³as, co¶ zupe³nie innego – i ¿e najlepiej my¶leæ o tym w³a¶nie jak o nie-muzycznym ha³asie.

Noise to w wiêkszo¶ci muzyka, gatunek muzyczny. Stwierdzenie GX-a jest wspaniale od¶wie¿aj±ce, w tym sensie, ¿e pozwala odrzuciæ regu³y oraz kontrolê, i dostrzec energiê zawart± w chaosie. Oba te aspekty – konstruktywny i destruktywny, wspó³istniej± w tej dziedzinie i byæ mo¿e jest to g³ówna przyczyna trudno¶ci w obiektywnej ocenie zjawiska, jak i ¼ród³o jego witalno¶ci. Wracaj±c jeszcze do GX-a, taki ha³as zupe³nie niemuzyczny, zawsze ma wa¿ne miejsce w moim sercu, jednak skoro ju¿ GX nagrywa go w sposób doskona³y, to trudno by³oby po¶wiêciæ siê takiemu nurtowi ca³kowicie tak jak on.

3. W twórczo¶ci XVP, oprócz np. inspiracji muzyk± konkretn± czy dadaizmem i surrealizmem, dostrzegam co¶, co nazwa³bym „dzieciêc± wra¿liwo¶ci±”, takim niefrasobliwym, „niewinnym”, „poczciwym” podej¶ciem do tworzenia. Jakby¶ skomentowa³ tak± interpretacjê?

Poczciwo¶æ i niewinno¶æ to optymalna strategia dla prawdziwie przebieg³ych i pozbawionych z³udzeñ.

4. Kontynuuj±c w±tek rozpoczêty w poprzednim pytaniu: co s±dzisz o tak silnie obecnej na scenie noise (a przynajmniej u wielu wykonawców) estetyce prowokacji, patologii, expozycji okropieñstw etc., tych wszystkich ok³adkach z nie¶wie¿ymi zw³okami i tytu³ami w rodzaju „When I Rape Heroin-Addicted Sluts” etc.? Nigdy nie korci³o Ciê, by wej¶æ w tego typu „folklor”?

Dla niektórych, np. dla Mikko z Freak Animal, potrzeba wi±zania ektremalnego d¼wiêku z ekstremalnym przekazem werbalnym jest autentyczna i szczera. W ich przypadku ma to g³êboki sens, tak jak w przypadku GX-a wi±zanie ekstremalnego d¼wiêku z rozpadem i entropi±. W wielu innych przypadkach, bywa to pewnego rodzaju schemat, przy czym schemat równie¿ nie musi byæ czym¶ negatywnym, przecie¿ w innych silnie skodyfikowanych gatunkach, jak punk/hc, czy metal, tak¿e istniej± dobre, nietuzinkowe zespo³y i nagrania. Niew±tpliwie jest to ³atwe i dlatego nadu¿ywane. Mnie jako¶ do tej pory nie korci³o, mo¿e jak wejdê w taki „folkor” w realu, czego wola³bym unikn±æ.

5. I skoro zesz³o na noise… Czy w ogóle czujesz siê czê¶ci± tego gatunku, tej sceny? W gruncie rzeczy tylko pewna ilo¶æ (mo¿e nawet nie wiêkszo¶æ) parówkowych nagrañ podpada pod harsh noise…

Noise to nie tylko harsh noise, szczególnie w ostatniej dekadzie (po Wolf Eyes). Czujê siê czê¶ci± dlatego, ¿e na tym siê wychowa³em, a tak¿e dlatego, ¿e jest z tym zwi±zany sprawdzony sposób dzia³ania, sieæ kontaktów, niezale¿nie od niuansów stylistycznych. Czasem „noise” oznacza co¶, co inni robi± pod innym szyldem jako profesjonali¶ci.

6. Wyda³e¶ kompilacjê „¦ciany” i zaprezentowa³e¶ na niej tak¿e swoje kawa³ki. Co takiego jest interesuj±cego, przyci±gaj±cego w tym monotonnym podgatunku, jakim jest Harsh Noise Wall?

HNW to taki powrót harsh noise do korzeni. Po modzie na rozwijanie techniki i stopnia skomplikowania, kto¶ zwróci³ uwagê, ¿e mo¿na na odwrót i powsta³ kult monolitycznej ¶ciany ha³asu. Tak± akcjê i reakcjê mo¿na zaobserwowaæ w wielu innych gatunkach, momentach. Doceniam HNW za inspiracjê, ale szybko da³em sobie z nim spokój, nie chcê byæ ekstremalny dla bycia ekstremalnym.

7. Niektóre materia³y wydajesz pod innymi nazwami, ni¿ XV Parówek, nawet je¶li nie s± to kolaboracje. Co decyduje o tym, ¿e dany album nagrywasz pod szyldem side-projectu (np. Implied Flare, Innovative Noodle Culture, Miot³a – czy po prostu jako Bartek Kalinka)?

Nie ma to dla mnie wiêkszego znaczenia, najpierw wydawa³em skrajnie ró¿ne rzeczy jako XVP, teraz móg³bym przyjmowaæ inn± nazwê na ka¿d± kolejn± p³ytê.

8. Jeszcze odno¶nie side-projectów: Miot³a to nazwa projektu, albumu – czy jednego i drugiego? Bêdzie co¶ wiêcej w ramach tego przedsiêwziêcia?

To nazwa projektu. Czy co¶ jeszcze bêdzie, nie wiem.

9. Na moim biurku stosik p³yt z XV Parówek jest do¶æ ³atwo rozpoznawalny – ze wzglêdu na charakterystyczny ró¿owy kolor sporej czê¶ci wydañ. Takie jest te¿ t³o twojej strony internetowej. Dlaczego w³a¶nie ten kolor? I ogólnie – sk±d ten koncept rêcznie robionych ok³adek z papieru etc.?

Kolor ró¿owy – antyestetyka w czystej postaci. Rêcznie robione ok³adki z papieru z nienajgorszej jako¶ci kolorowym drukiem na nalepkach – próbujê mieszaæ radykalne DIY z odrobin± dba³o¶ci o koñcowy efekt i pó³profesjonalizmem. Chodzi o to, ¿eby p³yta i opakowanie ³ama³y trochê standardy przyzwoito¶ci w tej dziedzinie, a jednocze¶nie wydawa³y siê wizualnie co¶ warte. Chwilami mam do¶æ tych ró¿owych kopert i u¿ywam czego¶ innego. Wyda³em ostatnio równie¿ spor± liczbê kaset, w normalnych pude³kach, jednak niektórzy chyba programowo je pomijaj±.

10. Chcia³bym zapytaæ o szczegó³y kompozycyjne, proces kreacji nagrañ XV Parówek. Jak powstaje twoja muzyka, jakiego u¿ywasz sprzêtu, oprogramowania, ile d¼wiêków jest „znalezionych”, a ile syntezowanych elektronicznie etc.? W jakim stopniu twój osprzêt „studyjny” ró¿ni siê od tego, z czego grasz na koncertach?

W ostatnich latach u¿ywam syntezatorów, instrumentów muzycznych (akordeon i gitara akustyczna), paru efektów oraz d¼wiêków konkretnych. Te ostatnie jednak stosujê raczej jako ca³e oddzielne warstwy na wielo¶ladzie (wielo¶lad to obecnie komputer), a nie jako przetworzone pêtle czy sample. W ogóle sporo pracujê na wielo¶ladzie, podczas gdy wcze¶niej usi³owa³em ¿eby wszystko by³o „na ¿ywo”. Czêsto mieszam elektronikê z d¼wiêkami akustycznymi, oraz ha³as z d¼wiêkami muzycznymi, lub pó³muzycznymi. Najpierw by³y to oddzielne ¶rodowiska, niemo¿liwe do po³±czenia (jak po³±czyæ harsh noise z popem?). Minê³o trochê czasu i te warstwy zaczê³y siê przenikaæ, np. drony akordeonowe dobrze siê mieszaj± z nieco bardziej trzeszcz±cymi dronami syntezatora analogowego, albo ze sprzê¿eniem, a gitara akustyczna (stalowe struny) dobrze brzmi w towarzystwie surowych odg³osów np. uderzeñ kamieniem o kamieñ. Tak to obecnie wygl±da. Na ¿ywo u¿ywam nadal g³ównie elektroniki (np. syntezator + wzmocniona blacha), ¿eby przenie¶æ na scenê wielo¶lad, musia³bym za³o¿yæ zespó³, a to jest trudne.

11. „Dziwaczna minimalistyczna akustyczna muzyka folk z elementami muzyki konkretnej.”, „Tzw. "p³yta pop". Instrumenty muzyczne graj± melodie, perkusja gra rytm.” Czy etykietowanie tych nagrañ („Memorable Bad Moods” i „Pró¿ne przepatrywanie k±tów” jako „folk” i „pop” to rodzaj przewrotnej zmy³ki, czy te¿ rzeczywi¶cie postrzegasz je w ten sposób?

Ca³e szczê¶cie s± sample audio do ods³uchu, wiêc opisy tekstowe nie musz± byæ d³ugie, ani ca³kiem na serio. Wiêc zawieraj± jakie¶ proste skojarzenia bez roztrz±sania.

12. Jak powszechnie wiadomo, Akifume Nakajima (Aube) narzuca sobie na ka¿dym albumie ograniczenie w postaci wykorzystania tylko jednego ¼ród³a d¼wiêku (np. wody, ognia, drutu, blachy, papieru etc.). Spotka³em siê kiedy¶ z jego wypowiedzi±, w której przyrównywa³ taki sposób tworzenia do swojej pracy zawodowej projektanta przemys³owego – i chwali³ sobie takie „utrudnienie”. Czy ty te¿ praktykujesz takie co¶, albo masz zamiar?

Samoograniczanie siê na ró¿nych poziomach jest bardzo przydatne przy tworzeniu muzyki. Gdy przybiera jak±¶ spektakularn± formê, mo¿na tak jak Aube, og³osiæ to i zrobiæ z tego swój g³ówny motyw marketingowy. Jednak nie mam nic takiego w planach, bo musia³oby to byæ co¶, czego nikt jeszcze nie zrobi³, a takich rzeczy nie da siê przewidzieæ.

13. Nagrania XV Parówek i twoich pobocznych projektów s± na ogó³ do¶æ surowe, szorstkie, nieociosane – w tym sensie, ¿e nie stosujesz jakiego¶ wytwarzania atmosfery poprzez jaskiniowe echa i pog³osy, ambientowe pady i tym podobne. Czemu w³a¶nie tak?

Faktycznie, mimo wszystkich zmian, stale nie lubiê pog³osów, nie lubiê ambientu i nie lubiê tzw. atmosfery. Czemu? Nie wiem.

14. W latach 2000-2005 zagra³e¶ 8 koncertów, a w nastêpnym piêcioleciu – ju¿ 22 (wnosz±c z rozpiski zamieszczonej na Twojej stronie). Sk±d taki wzrost aktywno¶ci? To bardziej kwestia twojego zainteresowania koncertowaniem, czy te¿ dopiero w ostatnich latach pojawi³ siê bardziej przyjazny grunt pod takie granie?

Tak, pojawi³ siê bardziej przyjazny grunt, zdoby³em wiêcej znajomych i nauczy³em siê trochê lepiej graæ.

15. Pytanie na zakoñczenie  W planach masz „zbiór kolaborek XVP, sk³ad: Thaw (Igloodoom), Dawid Chrapla, Mantichora, Krzysztof Trzewiczek, Chefkirk”. Mo¿esz jako¶ przybli¿yæ to wydawnictwo?

Od grudnia do kwietnia wzi±³em udzia³ w sesjach nagraniowych z 4 lud¼mi, tylko kolaborka z Dawidem Chrapl± by³a pocztowa. Pierwszy raz mam naraz tyle nie wydanego materia³u, a przy tym, mimo ¿e nagrany „we wspó³pracy”, stanowi pewn± syntezê moich ostatnich zainteresowañ – instrumenty akustyczne, syntezatory i sprzê¿enia w ró¿nych konfiguracjach. W³a¶ciwie móg³bym siê podpisaæ pod ca³o¶ci± je¶li chodzi o moje preferencje, czego nie zrobiê tylko dlatego ¿e nie zrobi³em go sam. Bêd± to 2 wype³nione po brzegi CDRy, jednak materia³ jest po ostrej selekcji, bo surowe nagrania nie zmie¶ci³yby siê i na 5 p³ytkach. Generalnie wiêc bêdzie to spory kawa³ d¼wiêku.

powrót do wywiadów »