Cauda Draconis 2001 Ocena:
  | | 1. Self Sacrifice of the Rose, 2. The Confessions of the Rose, 3. Hail the Rose, 4. Third Confessions
Przyznam, ¿e mam s³abo¶æ do twórczo¶ci Thierry'ego Jolifa. Jego Lonsai Maikov to projekt wci±¿ chyba ma³o znany w Polsce, a szkoda, bo godne uwagi s± zarówno duchowe poszukiwania zespo³u, jak i sama muzyka. Czêsto jest to senna, melancholijna odmiana neofolku, której delikatno¶æ burz± okazjonalne drapie¿ne pasa¿e rocka, industrialu czy militarnej neoklasyki - ale tak naprawdê Lonsai Maikov znajduje siê poza granicami, poza sztywnymi podzia³ami. Równie dobrze mo¿na okre¶liæ twórczo¶æ zespo³u tak, jak zrobi³ to swego czasu sam Thierry: "Apopkalyptic esotronic metal blues'n'folk". A mo¿e "Noises of faith and sickness", jak g³osi podpis na oficjalnym MySpace? Jak napisa³ kiedy¶ Pawe³ Frelik z Antimusick: "Muzyka jest jedna, ale przecie¿ musimy jako¶ o niej rozmawiaæ" - i tylko taki sens maj± gatunkowe szufladki, etykietki. Ale w ostateczno¶ci jest jedna - sam Thierry pisze o tym tak: "We use every sounds, every spaces, because Christ is a measure of all things".
Duchowe poszukiwania wiod³y Thierry'ego Jolifa od tradycjonalizmu integralnego i wczesnych fascynacji koncepcjami Evoli czy Guenona, a¿ po g³êboko prze¿ywane prawos³awie. Po drodze przydarzy³o mu siê kilka ksi±¿ek (m.in. o mitologii Celtów), wiele artyku³ów na tematy religioznawcze i kilka albumów muzycznych, w tym w³a¶nie "Wyznanie Ró¿y" z roku 2001. P³yta w ca³o¶ci dedykowana jest Hiraoka Kimitake, czyli s³ynnemu Yukio Mishimie, 'orientalnemu dandysowi', na równi zafascynowanemu kultur± Europy i etosem samurajskim, cz³owiekowi który zakoñczy³ ¿ycie gestem seppuku, gestem niejako teatralnym, a zarazem na serio.
Lonsai Maikov prezentuje na "The Confession of the Rose" raptem cztery kilkuminutowe kompozycje (jest to 7" winyl). Pierwsze trzy to oniryczne, leniwie p³yn±ce ballady na gitarê akustyczn±, której spokojnym akordom towarzyszy nieco smutny, zamy¶lony ¶piew Thierrego w jêzyku angielskim. Przypomina to nagrania z wcze¶niejszych albumów, takich jak "Fire", czy "Our Lady of the Bones". Mo¿liwe, ¿e nie wszystkich przekona ta estetyka - je¶li to neofolk, to odmienny zarówno od stylu Death in June, jak i od teutoñskich za¶piewów rodem z nocnego ogniska volkistów. Powiedzia³bym, ¿e s³ychaæ tu nutkê wra¿liwo¶ci 'currentowej', choæ to moje subiektywne odczucie.
W ostatniej kompozycji przez ponad dwie minuty powtarzana jest po francusku fraza "Revolution!", której towarzysz± echa marsza wojskowego i tajemnicze szmery w tle, co sugeruje wycieczkê w obszary industrialnego ambientu. Ostatecznie jednak równie¿ i tutaj pojawia siê gitarowa melodia i ¶piew Thierry'ego, który w koñcu cichnie do¶æ nieoczekiwanie. I to ju¿ koniec, to wszystko. Ma³a p³ytka, której siê przyjemnie s³ucha.
-- Adam T. Witczak [3 listopada 2010]
ostatnie recenzje autora:
- Nova - Utopica Musa -- [5 lutego 2018]
- SPK - Zamia Lehmanni - Song of Byzantine Flowers -- [15 listopada 2017]
- Feanch, Dutour, Lubat - Grand Air LP -- [15 pa¼dziernika 2017]
- The Third Eye Foundation - The Dark -- [14 pa¼dziernika 2017]
- Dissonant Elephant - 5 larmes de cristal -- [13 pa¼dziernika 2017]
wiêcej...
inne recenzje Lonsai Maikov:
- Lonsai Maikov - Barddwedi -- Adam T. Witczak [25 czerwca 2012]
- Lonsai Maikov - Décembre au Mont des Oliviers -- Adam T. Witczak [17 stycznia 2017]
- Lonsai Maikov - From the Fountain -- Adam T. Witczak [3 marca 2016]
- Lonsai Maikov - Les Chants de l'Ombre -- Adam T. Witczak [27 sierpnia 2015]
- Lonsai Maikov - Smell of Knowledge -- Adam T. Witczak [21 marca 2010]
- Lonsai Maikov - Thee Darkening Ov Powers -- Adam T. Witczak [22 marca 2010]
- Lonsai Maikov vs. Dissonant Elephant - Heroic Inventory -- Adam T. Witczak [30 listopada 2010]
powrót do recenzji » |
