¤ Diary of Dreams, Agonised by Love, Cliche - 19.01.2008, Warszawa, Klub "Progresja" ¤

To by³ mój trzeci wystêp Diary of Dreams jaki mog³em zobaczyæ na ¿ywo. Po raz kolejny by³em pod du¿ym wra¿eniem ich muzyki wykonywanej na koncercie. Potwierdzi³a siê te¿ zasada, ¿e wiêkszo¶æ utworów studyjnych po odpowiednim opracowaniu zupe³nie inaczej brzmi na p³ycie, a inaczej podczas koncertu. Tak by³o i teraz. Jednak zanim zacznê pisaæ o wystêpie Diary of Dreams, parê s³ów o supportach. Co do Cliche by³o ca³kiem przyjemnie, szczególnie przypad³ mi do gustu g³os wokalistki tego polskiego duetu. Je¶li tylko jeszcze popracuj± nad brzmieniem, urozmaic± je trochê to na pewno w przysz³o¶ci o nich jeszcze us³yszymy. A Agonised by Love? Po prostu zagrali.
Adrian Hates wraz z kolegami zagrali rewelacyjnie, tworz±c unikaln±, niesamowit± atmosferê. Du¿y plus to dobre nag³o¶nienie klubu, co przy dark wave Diary of Dreams potêguje doznania wzrokowo-d¼wiêkowe.Kapitalnie te¿ brzmia³a perkusja, co w przypadku starszych utworów dodawa³o ciekawego smaku w ich odbiorze. Set-lista sk³ada³a siê z samych ¶wietnych utworów. Us³yszeli¶my takie hity jak: "False Attraction, False Creation", "Curse", "Giftraum", 'Menschfeind', "Traumtanzer" czy mój ulubiony "Soul Stripper". By³o te¿ kilka utworów z najnowszego albumu "Nekrolog 43". Na koniec tego ponad stu-minutowego koncertu (plus dwa bisy), zabrzmia³ piêkny, atmosferyczny zagrany w wersji wokalno-fortepianowej kawa³ek "Amok", który by³ idealnym zamkniêciem tego wieczoru.
Niewa¿ne , ¿e nawigacja nie dzia³a³a jak nale¿y podczas powrotu, istotne jest to, ¿e po raz kolejny mo¿na by³o prze¿yæ co¶ nietuzinkowego...never go, never let me go...never go, never let me go...

powrót do relacji »