Fax +49-69/450464
1995 Ocena:
 
 | | 1. Jadd, 2. Ten Waves, 3. Kisy Loa, 4. Caravan
I.F. oznacza Intergalactic Federation; projekt tworz± panowie David Moufang i Jonas Grossmann, ci sami co nagrywaj± jako Deep Space Network, a towarzyszy im niejaki Amir Abadi, tak¿e Niemiec choæ arabskiego pochodzenia, bardziej znany jako Dr. Atmo. Ju¿ po samych nazwiskach mo¿na byæ pewnym dla jakiej wytwórni zosta³ ten kr±¿ek skrojony; ba, spogl±daj±c na datê ³atwo wyrobiæ sobie wstêpne pojêcie jakiego rodzaju brzmienie prezentuje. Z³oty rok dla ambientu, renesans ca³ej elektroniki, który trwale zmieni³ jej oblicze i wagê kulturow± jako osobnego, nowego rodzaju muzyki, równie pojemnego co rock czy jazz.
Tyle rysu historycznego. Po co w ogóle siêgaæ do takich staroci, skoro elektronika kwitnie do dzi¶, trwale mutuje siê z rockiem i wci±¿ odkrywa nowe horyzonty? Odpowied¼ jest jak zwykle jedna: bo stare jest jare, a nowe po¿era siê od ¶rodka. Co z tego ¿e nowych produkcji s± miliony, skoro s± one równie trwa³e co kupa usch³ych li¶ci, nie pozostawiaj±cych jakiegokolwiek ¶ladu w pamiêci, poza mo¿e niezadowoleniem ze ¼le spêdzonego czasu. To paradoks naszych czasów, gdy¿ od kiedy internet otwiera szerokie mo¿liwo¶ci m³odym artystom, okazuje siê, ¿e niewielka ich ilo¶æ ma tak naprawdê cokolwiek interesuj±cego do zaoferowania.
I ¿eby nie by³o ¿e faworyzuje bandê dziadków z Faxu ponad m³odych ambientowców - sam Namlook, pan '3000% normy', równie¿ w dniu dzisiejszym nie ma za du¿o do powiedzenia. Dlatego ucieka siê do reedycji staroci, które do dzi¶ brzmi± ¶wie¿o, niczym psychotropowy owoc liczi zerwany z kosmicznego krzaka i wyci¶niêty prosto do mózgu. Do "I.F." podchodzi³em ju¿ wielokrotnie, ale mam wra¿enie, ¿e dopiero dzi¶ tak naprawdê to us³ysza³em, kiedy wybra³em siê na niedzielny, przedpo³udniowy spacer. S³oñce grzeje, ludzie przemieszczaj± siê nieumy¶lnie, a ¶wie¿a bryza rozpêdza ciep³o i aromat kebabów. Panuje spokój. I d¼wiêk.
Sam d¼wiêk to typowe na ów okres bulgocz±co-chlupocz±ce kilkunastominutowe ambientowe tyrady na temat znaczenia ptaków w przyrodzie i procesów zachodz±cych w g³owie w konfrontacji z kolorami têczy. Nie upatrywa³bym tu jakich¶ górnolotnych znaczeñ i koncepcji; to cztery porcje nagranego w ró¿nych czê¶ciach miasta zbioru doznañ, które spowalniaj± chód, zwracaj± wzrok ku dachom wie¿owców w poszukiwaniu blasku anten, ale i up³ynniaj± my¶li w tempie kwitn±cych orchidei z g³osem Krystyny Czubówny w tle. I gdy to siê koñczy, opada jaka¶ kurtyna; pozostaje jedynie kot³owanina, radosna i frapuj±ca.
Dobrze jest mieæ t± ¶wiadomo¶æ, ¿e s± p³yty nie maj±ce na celu nic poza emocjami s³uchaczy, takie które nie s± no¶nikiem warto¶ci ujemnych i fa³szywych, pozostaj±cych nabytym ska¿eniem sensu istnienia wielu istot na tym ¶wiecie. To tak¿e przyk³ad piêknej muzyki, która przesz³a próbê czasu. To ambient aktywny, obracaj±cy siê we w³asnym obrêbie, ale bez u¿ycia jakichkolwiek bitów, o ile nie liczyæ typowo faxowych pêtli mikrouderzeñ. Jeste¶my tym co jemy, jeste¶my tym czego s³uchamy - s³uchajmy dobrej muzyki, to mo¿e poprawi siê trochê w ¿yciu, komu¶. Wiêcej dobrego Faxu nied³ugo. -- eliks [26 kwietnia 2009]
ostatnie recenzje autora:
- Artefactum - Foxgloves & Bluebells -- [8 marca 2011]
- Killing Joke - Absolute Dissent -- [8 grudnia 2010]
- Threshold HouseBoys Choir, The - Form Grows Rampant -- [2 grudnia 2010]
- Death in June - Peaceful Snow -- [26 listopada 2010]
- Strength Through Joy - The Force of Truth & Lies -- [1 wrze¶nia 2010]
wiêcej...
powrót do recenzji » |
