1. Open Gate, 2. Torn Skin, 3. Capital Punishment, 4. Die in Winter, 5. Bunkertor 7 (German texture), 6. Thorns, 7. Mortal Highway, 8. Bunkertor 7 (reprised), 9. Dying Culture (remix), 10. Corroded Breed, 11. Tell Me Why, 12. Close Gate
Jaka jest najlepsza p³yta Rudego 102? Jedni powiedz±, ¿e debiut "Music for a Slaughtering Tribe", inni, ¿e spokojniejsza "Embryodead", jeszcze inni, ¿e najnowsza "Boeses Junges Fleisch". A dla mnie numer jeden to bêdzie zawsze "Bunkertor 7". W³a¶nie od tej p³yty zaczê³a siê moja przygoda (lepsze s³owo mo¿e mi³o¶æ?) z niemieckim odpowiednikiem Clausa Larsena. Ju¿ szata graficzna zwróci³a moj± uwagê, ale skupmy siê na muzyce. Na pocz±tku typowe intro i oto zaczyna siê "Torn Skin". Mój Bo¿e, co za wspania³y kawa³ek. Zaczyna siê samplem wzdychaj±cej kobiety (ponoæ przyjació³ka Rudego), a nastêpnie wkraczaj± szybki i ciê¿ki beat oraz wspania³a melodia w refrenie. A koñcówka, gdy Rudy ¶piewa "We are the sex of tomorrow..." robi zawsze wra¿enie. Genialny utwór, ale ten co po nim nastêpuje podnosi nam poziom adrenaliny jeszcze mocniej. Mowa o "Capital Punishment", wielkim dziele wielkiego twórcy. Z pocz±tku cicho, spokojnie z przesterowanym wokalem, jednak w po³owie wszystko to znika, a zaczyna siê najwspanialszy wg mnie moment w historii :Wumpscuta:. Te prawie trzy minuty przebijaj± wszystko, co by³o przed i po "Bunkertorze 7". Jeszcze nie och³on±³em, a tu leci sobie "Die in Winter". Taki mroczny kawa³ek, z niesamowitym tekstem, który idealnie pasuje do charakteru muzyki. Jedziemy dalej z koksem, utwór tytu³owy w wersji "German Texture" nie daje chwili wytchnienia. Tekst po niemiecku, muzyka szybka, pe³na chaosu, malowany obrazek jest z³y i mroczny. Jednak mamy chwilê wytchnienia, bo oto "Thorns". Piêkna melodia, jaka pó¼niej pojawi siê na "Born Again" z wokalem, tu w wersji instrumentalnej. Zaczyna siê klasycznie, barokowo (!), by pó¼niej przej¶æ w szybszy kawa³ek z lekkim techno beatem. Bardzo ³adne... T± sielankow± atmosferê zak³óca jednak "Mortal Highway", szybki, brutalny, pe³en ha³asu i samplowanej gitary. Pó¼niej leci inna wersja "Bunkertora 7", znacznie spokojniejsza, i znowu szybkie kawa³ki: "Dying Culture" i "Corroded Breed". Bardziej ceniê ten drugi, mo¿e dlatego, ¿e jest tu s³yszalna jako taka melodia, a "Umieraj±ca Kultura" to jeden wielki chaos, choæ nie pozbawiony swojego naturalnego uroku. Po tym wszystkim pozostaje nam jeszcze spokojne "Tell Me Why" i typowe outro "Close Gate". Có¿ mogê jeszcze napisaæ o tym dziele? Nawet najwiêksze pochwa³y, najlepsze oceny nie oddadz± jego zawarto¶ci. Ka¿dy fan dobrego electro musi to znaæ!!! Nie ma po prostu wyj¶cia.
